- dekretu
- iz. decree
Euskara Ingelesa hiztegiaren. M. Morris. 2009.
dekretu
Look at other dictionaries:
dekretuoti — dekretuoti, uoja, ãvo tr. TrpŽ įteisinti, nustatyti dekretu … Dictionary of the Lithuanian Language
Невмержицкие — Герб Езержа Описание герба … Википедия
Roman Graczyk — (* 27. Mai 1958 in Krakau, Polen) ist ein polnischer Journalist und Autor. Leben Graczyk studierte Journalismus und Politik an der Jagiellonen Universität in Krakau. Er arbeitete in den 1980er Jahren bei den Zeitschriften Aplauz und Bez Dekretu… … Deutsch Wikipedia
moc — ż VI, DCMs. y 1. lm M. e, D. y «(wielka, znaczna) energia fizyczna lub duchowa; siła» Moc fizyczna, moralna. Moc ciosu, uderzenia. Moc wiatru, sztormu. Moc czyjegoś charakteru, ducha. Przypisywać czemuś magiczną moc. Szarpać coś z całej mocy … Słownik języka polskiego
poruczać — ndk I, poruczaćam, poruczaćasz, poruczaćają, poruczaćaj, poruczaćał, poruczaćany poruczyć dk VIb, poruczaćczę, poruczaćczysz, poruczaćrucz, poruczaćczył, poruczaćczony, książk. «oddawać z zaufaniem w czyjeś ręce, pod czyjąś opiekę; powierzać,… … Słownik języka polskiego
wojenny — wojennynni «związany z wojną, z prowadzeniem wojny; istniejący, używany podczas wojny» Wojenna zawierucha, burza, nawałnica. Działania wojenne. Prowokacja wojenna. Taktyka, strategia wojenna. Przemysł wojenny. Port wojenny. Spustoszenia,… … Słownik języka polskiego
dekretas — dekrètas dkt. Sutei̇̃kti pilietýbę prezideñto dekretù … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas
cokolis — còkolis sm. (1) TrpŽ archit. storesnė apatinė pastato ar stulpo dalis: Dekretų lapeliai lipo kaip balti lapai ant šimtamečių namų cokolių rš … Dictionary of the Lithuanian Language
dekretas — dekrètas sm. (2), dèkretas (1) valdžios potvarkis, sprendimas: Pasišaukė ir išdavė tokį dekretą MitI380. Dekretas karaliaus SD142. Išėjo dekretas SE16. Tiektai prisūdyt man dekretù savuoju tikruoju DP15. 1921 m. rugsėjo 16 d. Liaudies Komisarų … Dictionary of the Lithuanian Language
dekretinis — dekrètinis, ė adj. (1) nustatytas dekretu: Dekretinės atostogos (sov.) rš … Dictionary of the Lithuanian Language
ponas — põnas (l. pan, brus. пaн) sm. (2) 1. H, R, N, K, VlnE151 privilegijuoto luomo žmogus; turtingas žmogus, dvarininkas, savininkas; šeimininkas; kas nedirba fizinio darbo, valdininkas: Važiuoja põnas su savo lekajais Nmč. Jis ne põnas, tik… … Dictionary of the Lithuanian Language
